Καλλιέργεια ελιάς

Καλλιεργείται μόνο στα εύκρατα κλίματα. Γένος αειθαλών δέντρων της οικογένειας των ελαιολάδων. Διακρίνεται σε δύο τύπους στην άγρια και στην ήμερη. Η άγρια ελιά ή αγριελιά φτάνει τα 3.5 - 5 μέτρα. Οι ρίζες της ελιάς εισχωρούν βαθιά μέσα στο έδαφος και διακλαδίζονται για να τη συγκρατούν γερά και παράλληλα να βρίσκουν νερό και θρεπτικές ουσίες από το χώμα. Ο κορμός τους είναι ψηλός και χοντρός και στο πάνω μέρος του έχει πολλά κλαδιά. Όταν το φυτό είναι μικρής ηλικίας έχει κορμό σταχτοπράσινο, λείο και στιλπνό, ενώ όταν πια μεγαλώσει πολύ ο κορμός γίνεται σκουρόχρωμος και σχηματίζει κουφάλες και σκισμές . Τα φύλλα της ελιάς είναι λογχοειδή και έχουν σκούρο πράσινο χρώμα στην πάνω επιφάνια και ασημί κάτω η οποία μάλιστα καλύπτεται από χνούδι. Τα άνθη βγαίνουν τον Απρίλιο και το Μάιο και φυτρώνουν πολλά μαζί. Η μεταφορά γύρης από τους στήμονες στον ύπερο για να γίνει η γονιμοποίηση, γίνεται με τη βοήθεια του ανέμου. Ο καρπός που λέγεται επίσης ελιά έχει αρχικά χρώμα πράσινο, αλλά όταν ωριμάσει γίνεται μαύρος. Η ωρίμαση των καρπών της ελιάς γίνεται κατά των Οκτώβριο αλλά μάζεμα αρχίζει το Νοέμβριο.

ΦΥΤΕΜΑ

   Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην εγκατάσταση του ελαιώνα. Κάθε σφάλμα που θα γίνει σε αυτό το στάδιο είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να επανορθωθεί. Η επιλογή του τόπου που θα εγκατασταθεί ο ελαιώνας γίνεται με βάση την ποικιλία τις κλιματικές συνθήκες και το έδαφος. Η ελιά είναι ευαίσθητη όταν έχει παγετό μάλιστα μερικές πρώιμες ποικιλίες, παθαίνουν μεγάλες ζημιές. Άλλος παράγοντας που θα ληφθεί υπόψη είναι το ύψος των βροχοπτώσεων που θα πρέπει να εναρμονίζεται με της ανάγκες της ποικιλίας.

ΠΟΤΙΣΜΑ

   Το νερό είναι απαραίτητο στα φυτά για να απορροφήσουν να μεταφέρουν και να αξιοποιήσουν τα θρεπτικά στοιχεία του εδάφους. Για να ζήσει το φυτό θα πρέπει να υπάρχει μια συνεχής ροή νερού από το έδαφος στις ρίζες από εκεί στον κορμό στους βλαστούς στα φύλλα. Από τα στόματα των φύλλων το νερό εξατμίζεται στην ατμόσφαιρα και επανέρχεται στο φυτό με τη βροχή ή με το νερό του ποτίσματος.

ΛΙΠΑΣΜΑ

   Με τη λίπανση επιχειρούμε να προσθέσουμε στο έδαφος απαραίτητα συστατικά για τη θρέψη του φυτού που δεν είναι διαθέσιμα τη στιγμή που τα έχει ανάγκη για να ολοκληρώσει τον ετήσιο κύκλο του. Μια ορθολογική λοιπόν λίπανση προϋποθέτει καταρχήν προσδιορισμό των συστατικών του εδάφους και γνώση της επίδρασης που θα έχει η συγκεκριμένη λίπανση στην παραγωγικότητα του δέντρου.